Η αναδιάρθρωση της Ελληνικής Αστυνομίας μπορεί να έχει αρχίσει μόνο στα χαρτιά, μετά την ψήφιση του νέου σ/ν αλλά για κάποιους άλλους όμως, οι ¨προπαρασκευαστικές¨ πράξεις είναι πλέον γεγονός. Πως μπορεί άλλωστε να χαρακτηριστεί η βιαστική ανακατανομή θέσεων Ειδικών Φρουρών σε υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας με την υπ΄αριθμ 7002/12/52-β από 17-3-2014 απόφαση του Αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ, με την οποία ανοίγουν 106 θέσεις σε υπηρεσίες της επαρχίας καταργώντας ταυτόχρονα ισάριθμες θέσεις από υπηρεσίες της Αττικής, με πολλές να προέρχονται από νευραλγικές υπηρεσίες της Δ/νσης Αστυνομίας Αθηνών. Θα αναρωτηθεί κανείς αν η εγκληματικότητα του Αγ. Παντελεήμονα και της Ομόνοιας μειώθηκε ή οι στόχοι του Α.Τ. Συντάγματος λιγόστεψαν; Αν ναι, ποια στοιχεία το αποδεικνύουν; Αν όχι, τότε προς τι αυτές οι μειώσεις οργανικών θέσεων; Προς τι αυτή η ανακατανομή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή; Γιατί αυτή η βιασύνη εξόδου από την Αττική 106 οργανικών θέσεων; Τι και ποιούς εξυπηρετεί;
Την ώρα που καταργούνται 6.700 οργανικές θέσεις Αστυφυλάκων, την ώρα που ο αριθμός προκηρυσσόμενων θέσεων Αστυφυλάκων κυμαίνεται από 0 έως 2 ανά Αστυνομική Δ/νση στην επαρχία, την ώρα που σε πολλές Α.Δ ο χρόνος αναμονής υπερβαίνει τα 12 χρόνια για μια μετάθεση Αστ/κα, σε 45 Αστυνομικά τμήματα ανά την Ελλάδα ανοίγουν 106 οργανικές θέσεις Ειδικών Φρουρών τοποθετώντας από 1 έως 8 θέσεις στο καθένα οι οποίοι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα καταλάβουν οργανική θέση Αστυφύλακα, αφήνοντας κάποιους συναδέλφους να πολεμούν μάταια με τον σταυρό στο χέρι για μια μετάθεση. Αξίζει να αναφερθεί ότι αρκετές από αυτές τις υπηρεσίες είχαν καλυμμένο το 100% της προβλεπόμενης οργανικής σε ε/φ.
Ο αριθμός μεταθέσεων των Αστ/κων ανέρχεται σε 114 για το έτος 2014 ενώ για τους Ειδικούς Φρουρούς 75. Με δεδομένο τον αριθμό Αστυφυλάκων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην ΕΛ.ΑΣ όπως και αυτόν των Ειδικών Φρουρών, εφαρμόζεται άραγε η αρχή της αναλογικότητας που με τόσο σθένος κάποιοι επικαλούνται;
Έτσι λοιπόν εξηγείται και η καθυστέρηση στην ανακοίνωση των πινάκων των μεταθέσεων των Ειδικών Φρουρών (εκδόθηκαν σχεδόν ένα μήνα αργότερα) με τους πιο αθώους να ωρύονται γιατί αργούν τόσο οι πίνακες και τους πιο ¨μπαγμένους¨ να τους συστήνουν απλά υπομονή.
Κάποια πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν ποτέ τελικά, όσες αναδιαρθρώσεις και αν γίνουν, όσοι επιστήμονες και αν τις εκπονήσουν.
