Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παράνομη μετανάστευση αποτελεί ένα
μείζον πρόβλημα για τη χώρα μας.Ένα πρόβλημα, που παρά την κρίση
επιτείνεται συνεχώς λόγω και της αναταραχής που επικρατεί σε χώρες της
Νοτιοανατολικής Μεσογείου.Η διαχείριση του προφανώς ούτε
εύκολη είναι, ούτε και αποτελεσματική, αν δεν υπάρχει η συμβολή των
γειτονικών χωρών και η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσο δυσβάστακτο
βάρος όμως κι αν σηκώνει η χώρα μας, δεν σημαίνει ότι μπορεί να
απεμπολήσει
βασικές ανθρωπιστικές αρχές στην αντιμετώπιση των μεταναστών που βρέθηκαν παράνομα στην Ελλάδα.
Τα κέντρα προληπτικής κράτησης που δημιουργήθηκαν τον τελευταίο χρόνο ως μια γραμμή άμυνας στην ανεξέλεγκτη εισροή των μεταναστών στις πόλεις και ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας,μπορεί να προσφέρουν μια διέξοδο, αλλά δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα. Κινδυνεύουν μάλιστα λόγω των ασφυκτικών συνθηκών κράτησης, να μετατραπούν σε εστίες έντασης, όπως έγινε πρόσφατα στην Αμυγδαλέζα, με απρόσμενες συνέπειες.
Πολύ περισσότερο μάλιστα, όπως διαπιστώνει ο Συνήγορος του Πολίτη στην έκθεση του, που είδε χθες το φως της δημοσιότητας,όταν «έχουν μεταβληθεί σε ιδιότυπες φυλακές λόγω του μεγάλου και συνεχώς διογκούμενου αριθμού κρατουμένων, με συνέπεια η αστυνομία να αδυνατεί να εξασφαλίσει συνθήκες που να διασφαλίζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα τους».
Είναι απόλυτα αναγκαίο λοιπόν, παρά τα πενιχρά μέσα που διαθέτουμε και με την αξιοποίηση όλων των δυνατών κονδυλίων από την Ευρωπαϊκή Ένωση να βελτιωθούν οι συνθήκες κράτησης, να εξασφαλιστούν τα στοιχειώδη δικαιώματα των κρατουμένων, ώστε να εξαλειφθούν οι εστίες αναταραχής, αλλά και να σταματήσει η διαπόμπευση της χώρας μας από συνεχή δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου. Κυρίως όμως, όπως επισημαίνει και ο Συνήγορος του Πολίτη, πρέπει «η κράτηση να περιοριστεί στο απόλυτα αναγκαίο χρονικό διάστημα» και να βρεθεί τρόπος να επισπευσθεί η διαδικασία απέλασης και επιστροφής στην πατρίδα τους.
Εύκολες λύσεις προφανώς δεν υπάρχουν.Οφείλουμε όμως να αποδείξουμε ότι είμαστε κράτος δικαίου και ότι έχουμε τον ίδιο σεβασμό για τους συνανθρώπους μας ,ακόμα κι αν έχουν αναγκαστεί να παρανομήσουν, για να διεκδικήσουν κι αυτοί το δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή...
βασικές ανθρωπιστικές αρχές στην αντιμετώπιση των μεταναστών που βρέθηκαν παράνομα στην Ελλάδα.
Τα κέντρα προληπτικής κράτησης που δημιουργήθηκαν τον τελευταίο χρόνο ως μια γραμμή άμυνας στην ανεξέλεγκτη εισροή των μεταναστών στις πόλεις και ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας,μπορεί να προσφέρουν μια διέξοδο, αλλά δεν δίνουν λύση στο πρόβλημα. Κινδυνεύουν μάλιστα λόγω των ασφυκτικών συνθηκών κράτησης, να μετατραπούν σε εστίες έντασης, όπως έγινε πρόσφατα στην Αμυγδαλέζα, με απρόσμενες συνέπειες.
Πολύ περισσότερο μάλιστα, όπως διαπιστώνει ο Συνήγορος του Πολίτη στην έκθεση του, που είδε χθες το φως της δημοσιότητας,όταν «έχουν μεταβληθεί σε ιδιότυπες φυλακές λόγω του μεγάλου και συνεχώς διογκούμενου αριθμού κρατουμένων, με συνέπεια η αστυνομία να αδυνατεί να εξασφαλίσει συνθήκες που να διασφαλίζουν τα θεμελιώδη δικαιώματα τους».
Είναι απόλυτα αναγκαίο λοιπόν, παρά τα πενιχρά μέσα που διαθέτουμε και με την αξιοποίηση όλων των δυνατών κονδυλίων από την Ευρωπαϊκή Ένωση να βελτιωθούν οι συνθήκες κράτησης, να εξασφαλιστούν τα στοιχειώδη δικαιώματα των κρατουμένων, ώστε να εξαλειφθούν οι εστίες αναταραχής, αλλά και να σταματήσει η διαπόμπευση της χώρας μας από συνεχή δημοσιεύματα του διεθνούς τύπου. Κυρίως όμως, όπως επισημαίνει και ο Συνήγορος του Πολίτη, πρέπει «η κράτηση να περιοριστεί στο απόλυτα αναγκαίο χρονικό διάστημα» και να βρεθεί τρόπος να επισπευσθεί η διαδικασία απέλασης και επιστροφής στην πατρίδα τους.
Εύκολες λύσεις προφανώς δεν υπάρχουν.Οφείλουμε όμως να αποδείξουμε ότι είμαστε κράτος δικαίου και ότι έχουμε τον ίδιο σεβασμό για τους συνανθρώπους μας ,ακόμα κι αν έχουν αναγκαστεί να παρανομήσουν, για να διεκδικήσουν κι αυτοί το δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή...
