Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Η ομιλία του προέδρου της ΠΕΑΛΣ στην παγκρήτια ένστολη συγκέντρωση διαμαρτυρίας

"Συνάδελφοι, Λιμενικοί, Πυροσβέστες, Αστυνομικοί, εν ενεργεία και εν αποστρατεία,   Φίλες και Φίλοι, 
Εδώ στα Χανιά, όλοι μαζί,  ενωμένοι σαν μια γροθιά, βρισκόμαστε σε μια μεγάλη δυναμική διαμαρτυρία,  για να καταστήσουμε και πάλι σαφές στους κυβερνώντες  ότι η υπομονή μας απέναντι στις υποσχέσεις τους τελείωσε. Το συνδικαλιστικό μας κίνημα απορρίπτει την πολιτική των περικοπών, της συνεχιζόμενης φτωχοποίησης των ενστόλων και της απαξίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους συμπολίτες μας.   Εδώ και τέσσερα χρόνια είδαμε και ζήσαμε πολλά. Τόσα, όσα δε μπορούσαμε
να προβλέψουμε και να φανταστούμε. Κάθε μέρα υπάρχουν νέες εξελίξεις.  Κάθε μέρα προστίθενται νέα γεγονότα στη μακριά σειρά των αρνητικών ειδήσεων που επιβάλλουν νέες ερμηνείες και προκαλούν νέους φόβους.   Η εφαρμοζόμενη πολιτική του να πληρώνουμε εμείς αντί να πληρώνουν αυτοί που δημιούργησαν την κρίση είναι πέρα για πέρα εσφαλμένη και άδικη και δυστυχώς όλοι όσοι μας οδήγησαν εδώ δείχνουν να μην συναισθάνονται τις ευθύνες τους και συνεχίζουν να διατηρούν τα ίδια προνόμια. Βλέπουμε να επικρατεί η ατιμωρησία και κανείς να μην πληρώνει πλην ελάχιστων εξαιρέσεων,  για αυτό που βιώνουμε σήμερα, στερώντας μας την ελπίδα, την αξιοπρέπεια, τα όνειρά μας.  
Ζούμε σε μια χώρα που βιώνει ένα υπόγειο και σκληρό διμέτωπο πόλεμο, από τη μια ενάντια στο σάπιο και διεφθαρμένο σύστημα, που την οδήγησε στο γκρεμό και από την άλλη ενάντια στους ύπουλους εχθρούς της, που με κάθε τρόπο εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες μας, τα μειονεκτήματά μας και την κρίση που αντιμετωπίζουμε για να αρπάξουν ότι μπορούν, είτε από τον εθνικό μας πλούτο, είτε από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.  
Σήμερα που η κοινωνία σύσσωμη πέραν κάθε αμφιβολίας αναγνωρίζει και αποδέχεται τον καίριο ρόλο μας στον ευαίσθητο τομέα της εθνικής τάξης και ασφάλειας, η πολιτεία αρνείται και δεν έχει προβεί ακόμα σε «αναστροφή από το δικό της δρόμο χωρίς επιστροφή» στον τομέα των περικοπών των λειτουργικών και μισθολογικών δαπανών του Λιμενικού Σώματος, της Ελληνικής Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος.   Τους στέλνουμε μήνυμα ότι όλοι εμείς δεν είμαστε «περικοπτόμενα οικονομικά νούμερα», ούτε και μηχανές που λειτουργούν ασυναίσθητα εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο για 365 ημέρες το χρόνο, αλλά άνθρωποι, που δεν έχουμε μόνο ως ύψιστη υποχρέωση τη νυχθημερόν εκτέλεση του καθήκοντος, αλλά έχουμε και δικαιώματα, το δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση και το δικαίωμα να εκτελούμε τα καθήκοντά μας, απερίσπαστοι από τα καθημερινά οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εμείς και οι οικογένειές μας.   Δυστυχώς όμως δεν ακούν με αποτέλεσμα τα προβλήματα να διογκώνονται, να πολλαπλασιάζονται, να γίνονται δυσκολότερα.
Τα ασφαλιστικά μας ταμεία στενάζουν υπό το βάρος των οικονομικών προβλημάτων, που δημιουργήθηκε με το «κούρεμα» των ομολόγων.   Η «θεσπισμένη» και «εγγυημένη» ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη αποτελεί πλέον ένα «κακόγουστο ανέκδοτο» που μας οδήγησε σε μία καθολική έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης .
 Η έλλειψη οικονομικών πόρων οδηγεί σε απαξίωση και εν τέλει σε αδράνεια τα επιχειρησιακά μέσα, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να φέρουμε εις πέρας το έργο μας προς την κοινωνία.
Οι συνάδελφοι εξακολουθούν να μετακινούνται για να εκτελέσουν το καθήκον τους, χωρίς στις περισσότερες περιπτώσεις, την εξασφάλιση των αναγκαίων πιστώσεων και χωρίς τη λήψη προκαταβολής.   Αν νομίζουν οι κυβερνόντες ότι οι θεσμοί της άμυνας και της εσωτερικής ασφάλειας μιας δημοκρατικής χώρας μπορούν να υπηρετηθούν σωστά και δίκαια από επαίτες και κουρελιάρηδες ένστολους, κάνουν ένα τεράστιο λάθος απέναντι στην ελληνική κοινωνία.   Πόσο ακόμα μπορούν να αντέξουν οι λιμενικοί που ζουν στα νησιά της χώρας και ήδη καλούνται να ζήσουν τις οικογένειές τους με πενιχρούς μισθούς, με απλήρωτα τα νοσήλια και τα φάρμακα των παιδιών τους;   Πόσο ακόμα μπορούν να ξημεροβραδιάζονται στα Αρχηγεία οι επιτελικοί ένστολοι, όταν δεν μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια ανάλογη του βαθμού και των ευθυνών τους;
 Μιλούν για πατριωτικό καθήκον. Εμείς τους λέμε ότι το πράττουμε καθημερινά, με νεκρούς και τραυματίες στο βωμό του καθήκοντος. 

 Συνάδελφοι,
Σε εμάς ανήκει η υποχρέωση αλλά και η ευθύνη να ανατρέψουμε αυτή την επαίσχυντη πολιτική που εξαθλιώνει τους πολλούς προς όφελος των λίγων. Οι προφορικές  διαβεβαιώσεις ακόμη και αν βγαίνουν από το στόμα του ίδιου του πρωθυπουργού δεν αρκούν , χρειάζονται έμπρακτες αποδείξεις, κανείς εξάλλου δεν μπορεί να ξεχάσει τη «λάθος συνταγή» και τα περίφημα «ισοδύναμα» και το τι επακολούθησε.  Δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα δεν είχαμε καμία παροχή επίσημης γραπτής εγγύησης από την πλευρά της Πολιτείας μπροστά στις αγωνίες μας για το μέλλον το δικό μας και των οικογενειών μας.  

Δε σταματάμε λοιπόν αυτό το δίκαιο αγώνα. Λέμε ναι σε μια πολιτική που θα θωρακίζει τον ένστολο από τους επαγγελματικούς κινδύνους και που δεν θα τον φέρνει αντιμέτωπο με το λοιπό συνδικαλιστικό κίνημα και τους κοινωνικούς αγώνες των συμπολιτών μας.   Από εδώ, από τα Χανιά, τους στέλνουμε μήνυμα ότι θα αγωνιστούμε ως την τελική δικαίωση.
  Απαιτούμε
- Άρση των προγραμματισμένων περικοπών των λειτουργικών και μισθολογικών δαπανών με παράλληλη έναρξη αποκατάστασης των αδικιών.  

- Αναγνώριση της επικινδυνότητας της εργασίας μας.
- Θεσμικές αλλαγές που θα αναβαθμίζουν την επιχειρησιακή ετοιμότητα και δράση των Σωμάτων Ασφαλείας.   Συνάδελφοι, 
Είμαστε εδώ, ενωμένοι, δυνατοί και συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά, πιο δυναμικά, για να αποτρέψουμε οριστικά τη συνέχιση αυτής της επιζήμιας για όλους μας πολιτικής.  

Καλό αγώνα