Αναρωτιέμαι αγαπητοί συνάδελφοι πόσοι από μας άραγε έχουμε αντιληφθεί τις ριζικές αλλαγές που έχουν επέλθει, σε θέματα που αφορούν τον κλάδο μας, τα τελευταία τρία (3) χρόνια λόγω των μνημονίων. Θεωρώ δεδομένο πως οι οικονομικές αλλαγές αποτελούν σαφέστατα κορυφαίο ζήτημα για όλους μας, μιας και έχουν προκαλέσει απίστευτες αναταράξεις στο οικογενειακό μας εισόδημα, δημιουργώντας σε όλους ανυπέρβλητα εμπόδια και δυσβάσταχτα βάρη. Πέραν όμως των οικονομικών ζητημάτων, τεράστιες αλλαγές έχουν συντελεστεί και σε κορυφαία θεσμικά θέματα όπως ο χρόνος
συνταξιοδότησης του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ., ο οποίος μάλιστα είναι άμεσα εξαρτώμενος, με άλλα δομικά θεσμικά ζητήματα, όπως το ωράριο και ο χρόνος εργασίας του προσωπικού.
Προχωρώντας τις σκέψεις μου και στην προσπάθεια κατανόησης των θεσμικών αλλαγών που επικαλέστηκα, κοντοστέκομαι στο νόμο 3865/2010, σύμφωνα με τον οποίο από 01-01-2015 δικαίωμα συνταξιοδότησης (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων), ουσιαστικά θα έχουν όσοι συμπληρώνουν σαράντα (40) πραγματικά χρόνια υπηρεσίας ή εξήντα (60) έτη ηλικιακά. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δεν ισχύουν πλέον τα ανταποδοτικά οφέλη (μάχιμη πενταετία, τριετία ΚΟΝΔΥΛΗ κτλ.) που μέχρι πρότινος χορηγούσε η πολιτεία στους ένστολους οι οποίοι εργάζονταν και θα εργάζονται, αφού ως προς το κομμάτι αυτό δεν έχει αλλάξει κάτι, επί τριακόσιες εξήντα πέντε (365) μέρες το χρόνο (δλδ. ημερολογιακά), δικαιούμενοι εβδομαδιαίως μία ημερήσια ανάπαυση (όταν και αυτή λαμβάνεται, αφού υπάρχουν και οι γνωστές υπηρεσιακές ανάγκες….). Αυτό διότι η σύνταξη θα υπολογίζεται με βάσει το άθροισμα της βασικής, που τώρα είναι 360 ευρώ (σύνταξη ΟΓΑ) και της αναλογικής, που θα υπολογίζεται μόνο βάσει των πραγματικών ετών υπηρεσίας και των ασφαλιστικών εισφορών του κάθε εργαζομένου.
Επιπροσθέτως πρέπει να επισημάνω ότι όσον αφορά τη μάχιμη πενταετία, θεωρητικά υφίσταται μόνο σαν όρος, παρόλο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, γιατί στην πράξη δεν θα αποτελεί ανταποδοτικό όφελος, διότι σύμφωνα με το νόμο πρέπει να εξαγοραστεί από τον δικαιούχο καταβάλλοντας το αντίστοιχο ποσό, είτε μηνιαίως είτε εφάπαξ κατά την καταληκτική ημερομηνία αποχώρησης του από την ενεργό δράση. Δηλαδή και τα δουλεύουμε τα πέντε (5) επιπλέον έτη, λόγω της εξαήμερης βάσης εργασίας και πρέπει όσοι κατατάχθηκαν στην ΕΛ.ΑΣ. μετά την 01/10/1990 να την πληρώσουν…
Σε όλα τα παραπάνω, τα οποία πλέον είναι νόμος του κράτους «κάποιοι» έχουν λησμονήσει να συμπεριλάβουν μια άκρως σημαντική παράμετρο. Είναι ανθρωπίνως δυνατόν να αντέξει κάποιος στο συγκεκριμένο ρυθμό εργασίας και μάλιστα υπό τις ιδιαίτερες συνθήκες της φύσης της εργασίας μας;;;; Μήπως πρέπει να θυμίσουμε σε ‘’κάποιους’’ τις επιστημονικές μελέτες που έχουν γίνει και μιλούν για μέσο όρο ζωής των αστυνομικών στη χώρα μας, τα εξήντα έξι (66) έτη, λόγω της φύσης της δουλείας τους, η οποία παρεμπιπτόντως δεν αναγνωρίζεται και ως επικίνδυνη και ανθυγιεινή!!!!
Δε χωρούν περισσότερα λόγια συνάδελφοι!!! Αυτό που κάποτε ψιθυρίζαμε πλέον πρέπει να απαιτηθεί και μάλιστα δυναμικά!! Δεν είναι δυνατόν να ανεχτούμε την περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας!!! Αρκετά έχουμε υποστεί!!!! ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ!!!
Τα χαρακτηριζόμενα ως ανταποδοτικά οφέλη έχουν καταργηθεί, και μας επιβάλλονται σαράντα (40) έτη εργασίας, τριακόσιες εξήντα πέντε (365) ημέρες το χρόνο, επί έξι (6) ημέρες την εβδομάδα.
Το πλήρωμα του χρόνου έχει φτάσει και η πρόταση δεν είναι άλλη από την απαίτηση για ΔΕΥΤΕΡΟ ΡΕΠΟ την εβδομάδα. Έτσι με την χορήγηση των δύο ρεπό, εκ των οποίων, το ένα βάσει της εργατικής νομοθεσίας να χορηγείται υποχρεωτικά είτε Σάββατο είτε Κυριακή, επειδή ακριβώς οι ημέρες αυτές είναι εξαιρέσιμες, θα μπορούμε να θεωρήσουμε ότι υπάρχει κάποιο νέο είδος ανταποδοτικού οφέλους.
Με εκτίμηση.
ΜΑΧΑΙΡΙΔΗΣ Λάζαρος
Αντιπρόσωπος της Ε.Α.Υ. Θεσ/νίκης στην Π.Ο.ΑΣ.Υ.
μέλος της Σ.Κ.Α.Υ. Θεσ/νίκης.
Επιπροσθέτως πρέπει να επισημάνω ότι όσον αφορά τη μάχιμη πενταετία, θεωρητικά υφίσταται μόνο σαν όρος, παρόλο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, γιατί στην πράξη δεν θα αποτελεί ανταποδοτικό όφελος, διότι σύμφωνα με το νόμο πρέπει να εξαγοραστεί από τον δικαιούχο καταβάλλοντας το αντίστοιχο ποσό, είτε μηνιαίως είτε εφάπαξ κατά την καταληκτική ημερομηνία αποχώρησης του από την ενεργό δράση. Δηλαδή και τα δουλεύουμε τα πέντε (5) επιπλέον έτη, λόγω της εξαήμερης βάσης εργασίας και πρέπει όσοι κατατάχθηκαν στην ΕΛ.ΑΣ. μετά την 01/10/1990 να την πληρώσουν…
Σε όλα τα παραπάνω, τα οποία πλέον είναι νόμος του κράτους «κάποιοι» έχουν λησμονήσει να συμπεριλάβουν μια άκρως σημαντική παράμετρο. Είναι ανθρωπίνως δυνατόν να αντέξει κάποιος στο συγκεκριμένο ρυθμό εργασίας και μάλιστα υπό τις ιδιαίτερες συνθήκες της φύσης της εργασίας μας;;;; Μήπως πρέπει να θυμίσουμε σε ‘’κάποιους’’ τις επιστημονικές μελέτες που έχουν γίνει και μιλούν για μέσο όρο ζωής των αστυνομικών στη χώρα μας, τα εξήντα έξι (66) έτη, λόγω της φύσης της δουλείας τους, η οποία παρεμπιπτόντως δεν αναγνωρίζεται και ως επικίνδυνη και ανθυγιεινή!!!!
Δε χωρούν περισσότερα λόγια συνάδελφοι!!! Αυτό που κάποτε ψιθυρίζαμε πλέον πρέπει να απαιτηθεί και μάλιστα δυναμικά!! Δεν είναι δυνατόν να ανεχτούμε την περαιτέρω υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας!!! Αρκετά έχουμε υποστεί!!!! ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ!!!
Τα χαρακτηριζόμενα ως ανταποδοτικά οφέλη έχουν καταργηθεί, και μας επιβάλλονται σαράντα (40) έτη εργασίας, τριακόσιες εξήντα πέντε (365) ημέρες το χρόνο, επί έξι (6) ημέρες την εβδομάδα.
Το πλήρωμα του χρόνου έχει φτάσει και η πρόταση δεν είναι άλλη από την απαίτηση για ΔΕΥΤΕΡΟ ΡΕΠΟ την εβδομάδα. Έτσι με την χορήγηση των δύο ρεπό, εκ των οποίων, το ένα βάσει της εργατικής νομοθεσίας να χορηγείται υποχρεωτικά είτε Σάββατο είτε Κυριακή, επειδή ακριβώς οι ημέρες αυτές είναι εξαιρέσιμες, θα μπορούμε να θεωρήσουμε ότι υπάρχει κάποιο νέο είδος ανταποδοτικού οφέλους.
Με εκτίμηση.
ΜΑΧΑΙΡΙΔΗΣ Λάζαρος
Αντιπρόσωπος της Ε.Α.Υ. Θεσ/νίκης στην Π.Ο.ΑΣ.Υ.
μέλος της Σ.Κ.Α.Υ. Θεσ/νίκης.
.