Αποτελεί αναμφισβήτητη παραδοχή
ότι η αποτελεσματική αντιμετώπιση του εγκλήματος στην σύγχρονη εποχή απαιτεί τη
συνεργασία όλων των Υπηρεσιών της Αστυνομίας. Υπό τα δεδομένα αυτά η
νομοθετημένη πλέον αποξένωση των τριών κλάδων εμφανίζεται άστοχη ενώ το
πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί με προσθήκες
όπως «επι των επιχειρήσεων διακλαδικού χαρακτήρα την ευθύνη θα φέρει και θα ασκεί ο ανώτερος ή
αρχαιότερος (επι ομοιοβάθμων) αξιωματικός και αυτό γιατί η συντριπτική
πλειοψηφία των αστυνομικών επιχειρήσεων παρουσιάζει διακλαδικά χαρακτηριστικά
που επιβεβαιώνουν την ανάγκη ενοποιημένης αστυνόμευσης , ενώ από την άλλη πλευρά
η έλλειψη
συνεκτικότητας των εμπλεκομένων αστυνομικών δυνάμεων μοιραία θα
επηρεάσει αρνητικά και την αποτελεσματικότητα τους. Επιβεβλημένη όμως είναι και
η παρατήρηση ότι η μεταφορά των αρμοδιοτήτων της πρώην δημοτικής αστυνομίας
(δημόσια υγεία, πολεοδομία , λειτουργία δημοσίων κέντρων υγειονομικού
ενδιαφέροντος , έλεγχος υπαίθριων λαϊκών αγορών κ.λ.π.) μέσα σε ένα θολό
πλαίσιο λειτουργίας τμημάτων δημοτικής αστυνόμευσης θα σηματοδότηση και την
απομάκρυνση σημαντικών δυνάμεων του κλάδου τάξης από την αντιμετώπιση του
εγκλήματος στην απασχόληση του με αντικείμενα που δεν σχετίζονται με την ουσία
του αστυνομικού έργου δηλαδή την παροχή του αγαθού της ασφάλειας στον πολίτη.
Θα πρέπει ακόμα να επισημανθεί
ότι προσχηματικά η απελθούσα πολιτική ηγεσία παρέδωσε το σχέδιο Προεδρικού
Διατάγματος στις συνδικαλιστικές ενώσεις καθώς ήδη είχε αποστείλει αυτό στο
Συμβούλιο της Επικρατείας και η
οποιαδήποτε πρόταση- παρατήρηση επι αυτού να μην έχει καμία τύχη. Παρ
ταύτα η αλλαγή της πολιτικής ηγεσίας γεννά την ελπίδα μετά και την δέσμευση του
νέου Υπουργού ότι θα συγκροτήσει με την
συμμετοχή και εκπροσώπων των ομοσπονδιών, επιτροπή η οποία θα εξετάσει την συμπλήρωση-
τροποποίηση του, αφού πλέον η διεκδίκηση της ακύρωσης του Νόμου έχει παρέλθει.
Εκτιμώ ότι πρέπει να δοθεί
βαρύτητα στην υπερσύγκεντρωση αρμοδιοτήτων σε μια μόνο διοικητική δομή στην
κορυφή της ιεραρχικής πυραμίδας . Είναι
προφανές ότι ο συντονισμός , ο έλεγχος , η παροχή κατευθύνσεων από μια και μόνη
μονοπρόσωπη δομή χωροταξικά μακριά από το πεδίο διεξαγωγής των αστυνομικών επιχειρήσεων
αποτελεί ανορθόδοξο μοντέλο διοίκησης. Το πρόβλημα μάλιστα γίνεται οξύτερο στον
κλάδο ασφάλειας όταν οι υπηρεσίες της Δίωξης του οργανωμένου εγκλήματος , του
Ηλεκτρονικού εγκλήματος , της αντιτρομοκρατικής , της οικονομικής αστυνομίας
αποκόπτονται από τις υπηρεσίες ασφαλείας ,υποβιβάζονται οι διευθύνσεις αττικής
και Θεσσαλονίκης καθώς δημιουργείται μια
νέα περιττή δομή, που θα προκαλέσει , σύγχυση για το ποία υπηρεσία θα είναι
αρμόδια, καθώς στην σύγχρονη εγκληματικότητα οι οργανωμένες ομάδες είναι αυτές
που δραστηριοποιούνται παραβατικά.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι χρόνος
μετρά αντίστροφα καθώς η όποια νέα χρονική καθυστέρηση θα επιτείνει τα καθημερινά
προβλήματα στην λειτουργία των υπηρεσιών.
Αντώνης ΖΑΧΑΡΙΟΥΔΑΚΗΣ
Αντιπρόεδρος ΠΟΑΣΥ
