ΚΑΡΑΠΑΝΟΣ ΝΙΚΟΣ:Πρόεδρος Ένωσης
Αστυνομικών Υπάλληλων Α.Δ. Αιτωλίας, μέλος Δ.Σ. Π.Ο.ΑΣ.Υ.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, χαιρετίζω τις εργασίες του 23ου πανελλαδικού συνεδρίου της ΠΟΑΣΥ.
Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά που
ξαναβρίσκομαι ανάμεσα σε παλιούς και νέους φίλους.
Θα μου επιτρέψετε να γυρίσω τη σκέψη σας
λίγο πίσω στο χρόνο, σχετικά με ένα θέμα
που ταλανίζει τον κλάδο μας μέχρι και σήμερα.
Ως νέος αστυφύλακας θυμάμαι και ασφαλώς θυμάστε όλοι, ότι όταν το 2003 ψηφίστηκε το Π.Δ.100 , ο κώδικας μεταθέσεων της ΕΛ.ΑΣ πραγματικά, ζωντάνεψε η ελπίδα, για αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη σ’ όλους μας ,όσον αφορά το καθεστώς των μεταθέσεών μας. .
Πιστέψαμε ότι έφτασε το τέλος του συνωστισμού
στους διαδρόμους των διαφόρων πολιτικών γραφείων,
και έλαβε τέλος η κάθε εξάρτηση.
Για να καταφέρουμε, το αυτονόητο, να έχουμε
αξιοκρατία και ίση μεταχείριση στις μεταθέσεις μας, ώστε να μπορούμε και εμείς οι αστυνομικοί να κάνουμε
οικογενειακό προγραμματισμό και πλάνο στη ζωή μας.
Φρούδες ελπίδες όμως…. Το Π.Δ 100 , ένα άριστο
μέτρο που έβαζε σε σειρά τις μεταθέσεις
μας κατάντησε σήμερα, θα μου επιτρέψετε την έκφραση, να είναι
ένα σουρωτήρι, στα χέρια
ορισμένων που θέλουν
για τους δικούς τους λόγους , να το χρησιμοποιούν κατά το δοκούν , με κάθε θεμιτό
και αθέμιτο μέσο , καθιστώντας το αναξιόπιστο.
Βέβαια ,η ευθύνη είναι πρώτα από όλα δική
μας, που ανεχόμαστε παράδοξες καταστάσεις ,χωρίς αντίδραση .
Πόσοι δεν έχετε ακούσει για την πρωτιά
των αστυνομικών στα διαζύγια ή για τα
πολλά κρούσματα άσθματος αστυνομικών; και άλλα πολλά, που μας κάνουν να κουνάμε με
απογοήτευση το κεφάλι;
Είναι μια πικρή πραγματικότητα για τους
συναδέλφους μας που έγιναν ακρίτες και για αυτούς που υπηρετούν στη ζούγκλα της Αττικής ,με την
ελπίδα μιας μετάθεσης στον τόπο συμφερόντων τους, να βρίσκονται σε διαρκή ομηρία .
Όμως ,συνάδελφοι, πρέπει όλοι μαζί να πούμε ΄΄ως εδώ και μη παρέκει΄΄. .
Προσωπικά δεν είμαι απαισιόδοξος, το
αντίθετο, ευελπιστώ και θα αγωνιστώ μαζί
σας για το καλύτερο.
Σας καλώ όλους, και πρώτα την ηγεσία
μας, να αφουγκραστούμε τις αγωνίες των συναδέλφων, και με μπροστάρη την ομοσπονδία μας να διορθώσουμε
τα κακώς κείμενα.
Δεν
πρέπει ξεχνάμε το γεγονός ότι το αρχηγείο μας προσπάθησε να βάλει χέρι στον
κώδικα και να μας πιάσει κυριολεκτικά στον ύπνο τροποποιώντας τον για εμάς ,χωρίς
εμάς με ό,τι αυτό συνεπάγεται .
Μου έμεινε χαραγμένη στη μνήμη η σθεναρή
αντίσταση όλων των ενώσεων της χώρας και με τη στήριξη της ομοσπονδία , τους
αναγκάσαμε να τον αποσύρουν.
Θα
πρέπει να παλέψουμε έτσι ώστε να εκλείψουν
όλες αυτές οι αδικίες,
να συμβάλλουμε στην δημιουργία ενός κώδικα που
θα διέπεται από τις αρχές της αξιοκρατίας,
της δικαιοσύνης, και της ισότητας. Έναν κώδικα
που θα διασφαλίζει στο παρόν και στο μέλλον το πραγματικό συμφέρον όλων των συναδέλφων
-αστυνομικών .
Σε αυτό το σημείο ,θα ήθελα να τονίσω και
την εξαίρετη δουλειά που έχει κάνει η
επιτροπή για την τροποποίηση του κώδικα μεταθέσεων. Συγκέντρωσε και έβαλε σε σειρά
όλες τις προτάσεις -παρατηρήσεις που
έχουν τεθεί από τους προέδρους των ενώσεων, σε όλα σχεδόν τα γενικά συμβούλια, αλλά και τις
δικές σας προτάσεις, οι οποίες μέχρι τώρα δεν είχαν τύχει του επιθυμητού αποτελέσματος ,παρ’όλες τις
παρεμβάσεις και διαβήματα της ομοσπονδίας
μας στην φυσική και πολιτική ηγεσία.
θα ήταν παράλειψή μου να μην καυτηριάσω και το γεγονός ότι το αρχηγείο μας προκηρύσσει
στις τακτικές μεταθέσεις μια (1) και δυο(2) θέσεις ανά έτος , και σε πολλές
Διευθύνσεις καμία. Αυτό είναι
τουλάχιστον κοροϊδία .
Τονίζω
ιδιαίτερα αυτό το σημείο, γιατί εμείς στην επαρχία που οι δυνάμεις είναι
λιγοστές ,περιμένουμε τις μεταθέσεις ως
μάνα εξ ουρανού. Κλείνοντας, θα επαναλάβω το μήνυμα του 23ου συνεδρίου
μας για αλληλεγγύη ,ενότητα και προσφορά στο συνάνθρωπο.
Συναδέλφισσες και
συνάδελφοι ,σας σφίγγω το χέρι .
Εύχομαι προσωπική , οικογενειακή υγεία
και δύναμη, υπηρεσιακή γαλήνη .΄Οχι άλλους νεκρούς και τραυματίες στο καθήκον.
Καλά Χριστούγεννα,
Καλή χρονιά.
Καλούς αγώνες
Σας ευχαριστώ πολύ.
