της 8/9 Οκτωβρίου 2003, όταν η τότε Πολιτική και Φυσική Ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., δεν
δίστασαν να καταστείλουν βίαια την ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας μας στο
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, ενώ διεκδικούσαμε την κατοχύρωση του
επαγγέλματός μας, ως επικίνδυνου και ανθυγιεινού.
Το συνδικαλιστικό μας κίνημα, αντί «να δώσει τόπο στην οργή», για
ουσιαστικούς και συμβολικούς λόγους, κάθε χρόνο από τότε υπενθυμίζει σε όλους
τα γεγονότα αυτά, αλλά και την απόφασή μας να τιμούμε εκείνον τον αγώνα μας,
καθιερώνοντας την 9η Οκτωβρίου κάθε έτους, ως «Ημέρα αγώνα κατά της κρατικής
αυθαιρεσίας».
Ήταν μια πρωτοβουλία εμπνευσμένη από τις δυναμικές κινητοποιήσεις και
τους ενωτικούς αγώνες εκείνης της περιόδου, όταν Αστυνομικοί, Πυροσβέστες και
Λιμενικοί, διεκδικούσαμε καλύτερες συνθήκες εργασίας και έμπρακτη αναγνώριση
από την πολιτεία της επικινδυνότητας του λειτουργήματός μας. Ο αυταρχισμός των
κυβερνώντων, όμως, ενδυνάμωσε τους αγώνες μας και εμπέδωσε το αγωνιστικό
μας φρόνημα, με αποτέλεσμα, σε επόμενο χρόνο να ικανοποιηθεί μερικώς το
αίτημά μας, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι κανένας αγώνας δεν πάει
χαμένος. Εναπόκειται, δε, σε εμάς να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας, για την
πλήρη αναγνώριση της επικινδυνότητας της εργασίας μας, όπως προτάσσουμε και
στα ψηφίσματα των συνεδρίων μας.
Εμείς, τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας, που έχουμε ορκιστεί πίστη στο
Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους, οφείλουμε να εκτελούμε τα καθήκοντά
μας χωρίς να ενδίδουμε στους πειρασμούς της εκάστοτε εξουσίας.
Να μη λησμονούμε ότι «δια νόμων άρχομεν, επί ανθρώπων άρχομεν και ουκ εσαεί
άρχομεν».
