ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ Π.Ο.Α.Σ.Υ.
Αθήνα 3 Δεκεμβρίου 2014
«Ο
ιστορικός κύκλος έκλεισε;»
Ένα ακόμα Συνέδριο της ΠΟΑΣΥ, το 24ο, διεξήχθη μέσα σε
περιβάλλον επιθετικού νεοφιλελευθερισμού και επίδειξης της κρατικής ισχύος μέσω
της νομοθετικής επιβολής.
Ένα ιστορικό Συνέδριο που όφειλε να διαχειριστεί ένα ακόμα μνημονιακό Νόμο
ο οποίος επέβαλε την βίαιη, αναίτια και καταστροφική μεταβολή στην λειτουργία
του ασφαλιστικού μας ταμείου, του ΤΕΑΠΑΣΑ, επισκιάζοντας ακόμα και την μεγάλη
επιτυχία μας , την ιστορική Απόφαση του ΣτΕ.
Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός, ότι η Κυβέρνηση αυθαίρετα προχώρησε με την
νομοθέτηση του Ν.4307, σε μια μερική
"διόρθωση" των αποδοχών μας, η οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι η «αποκατάσταση» όπως θέλουν να την
εμφανίζουν (βοηθούμενοι είναι αλήθεια και από στελέχη του συνδικαλιστικού μας
κινήματος) αγνοώντας την υποχρέωση τους να συμμορφωθούν πλήρως με την δικαστική
Απόφαση, δηλ. να επαναφέρουν τις αποδοχές και τις συντάξεις στα επίπεδα του
Ιουλίου του 2012 και στα τότε μισθολογικά δεδομένα, έστω και για μέρα,
καταβάλλοντας το σύνολο των παρανόμως παρακρατηθέντων χρηματικών ποσών.
Η βίαιη παρέμβαση στο ασφαλιστικό μας ταμείο είναι πλέον ξεκάθαρο ότι
κινείται στην βασική μνημονιακή πολιτική της ενοποίησης όλων των ασφαλιστικών
ταμείων, με συνακόλουθο την καθιέρωση
των ιδίων όρων και προϋποθέσεων απονομής σύνταξης σε όλους, και με κυρίαρχη
στόχευση να εγγυάται το κράτος μόνον το βασικό τμήμα της σύνταξης που ορίστηκε
στα 360 ευρώ. Παράλληλα, το κράτος μείωσε την επιχορήγηση του ασφαλιστικού
συστήματος, ενώ προηγουμένως με την πολιτική απομείωσης των αποθεματικών των ταμείων τα κατάντησε σε παρία του κοινωνικού
συστήματος.
Αντικειμενικά όμως, για να διαμορφώσει κάποιος μια στοιχειώδη στρατηγική
είναι υποχρεωμένος να λάβει υπόψη του, πέραν των παραπάνω, και την τακτική της
Κυβέρνησης να μετατοπίσει τις ευθύνες της για την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού
μας ταμείου στις πλάτες των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
Ωστόσο,
ταυτόχρονα μετατοπίζεται η ευθύνη λειτουργίας ενός επαγγελματικού ταμείου σε τεχνοκράτες
που καμία σχέση δεν θα έχουν με τα συνδικάτα, ενώ ο έλεγχος παραμένει κάτω από
κυβερνητικά ελεγχόμενες αρχές.
Θα πρέπει ακόμα να επισημάνουμε ότι εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας του Οργανισμού μας που παρέστη στο Συνέδριο,
(η οποία συνεχίζει την πολιτική των προκατόχων να συνομιλεί με το συνδικάτο
μέσω «αλληλογραφίας» χωρίς να επιζητεί την φυσική παρουσία για πραγματική
συζήτηση και συνομιλία, πέραν της καταγραφής των προβλημάτων και της αόριστης
αναφοράς ότι συμπάσχουν) καμία προοπτική δεν δόθηκε ούτε και προτάθηκε λύση για
μια σειρά προβλημάτων όπως της αναδιοργάνωσης των Υπηρεσιών, του συστήματος
εξέλιξης και αξιολόγησης του προσωπικού, της εκπαίδευσης κ.λ.π.
Οι μνημονιακές πολιτικές που ισοπεδώνουν στο κατώτερο δυνατό επίπεδο κάθε
δημιούργημα του παρελθόντος δημιουργώντας ατμόσφαιρα μελαγχολίας και
απαισιοδοξίας στους συνάδελφους, ατμόσφαιρα την οποία δυστυχώς το Συνέδριο δεν
μπόρεσε να ανατρέψει και να δώσει ένα χαμόγελο αισιοδοξίας κυρίως στην νέα
γενιά Συναδέλφων μας, οι οποίοι στα απελπισμένα πρόσωπα των συνταξιούχων
βλέπουν τον σκοτεινό τους ορίζοντα.
Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι δεν μπορούμε πλέον να αντιμετωπίσουμε τα
νέα δεδομένα με τα όπλα του παρελθόντος.
Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι η εποχή και οι συνθήκες άλλαξαν και μαζί
άλλαξαν και οι νοοτροπίες και οι απαιτήσεις των Συναδέλφων μας.
Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι όσο βρισκόμαστε σε άρνηση να αλλάξουμε
σελίδα και αναλωνόμαστε στην εσωστρέφεια, ψάχνοντας τους εχθρούς μεταξύ μας, θα
μας ανακοινώνονται αποφάσεις που διαμορφώνουν το μέλλον μας χωρίς την συμμετοχή
μας.
Η επόμενη μέρα του Συνεδρίου πρέπει να μας βρει
ενωμένους, σε αγώνες στο πεζοδρόμιο αψηφώντας τις προσωπικές συνέπειες τους,
έχοντας ως αυτοσκοπό ένα καλύτερο αύριο για όλους μας.
Χρειαζόμαστε πλέον ένα συνδικάτο
κινηματικό, καθαρότητας, με ειλικρινή συνεργασία των στελεχών του μακριά από
«περίεργες» συνεργασίες και κομματικές παρατάξεις για να οικοδομήσουμε ένα νέο
μοχλό πίεσης ανατρεπτικών αλλαγών.
Τα μέλη της Α.Σ.Κ.Α. δηλώνουν ότι θα παλέψουν με όλες τους
τις δυνάμεις για να το καταφέρουν αυτό.
