Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Έχει καταλυθεί το κράτος; - Άρθρο του Δημήτρη Κακαβά


Παρακολουθώ εντυπωσιασμένος, από προχθές, αυτή την φρενίτιδα δράσης διαφόρων ομάδων κακοποιών σε διάφορες περιοχές της Πατρίδας μας.

Δια ασήμαντον αφορμήν, που λέγαμε παλιότερα, ανάβει η μάχη και μιλάνε τα καλάσνικοφ. Χιλιάδες τέτοια όπλα κυκλοφορούν σχεδόν ελεύθερα απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να τα προμηθευτεί με την ίδια ευκολία που αγοράζεις χαρτομάντιλα απ’ το περίπτερο.

Εξίσου εντυπωσιακή είναι η ευκολία και η άνεση με την οποία τα χρησιμοποιούν οι πάσης φύσεως κακοποιοί. Κλεφτοκοτάδες, διαρρήκτες, μπράβοι, ληστές ακόμα και υβρίδια «επαναστατών» κουβαλάνε καλάσνικοφ και πυροβολούν ακόμα και ΠΡΙΝ δηλώσουν την όποια απαίτησή τους.

Μέχρι και στις φυλακές βρέθηκαν τέτοια όπλα. Η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει τα όρια της λογικής αλλά και αυτά της φαιδρότητας. Ομάδες κακοποιών πραγματοποιούν ένοπλες επιθέσεις σε σωφρονιστικά και αστυνομικά καταστήματα. Αστυνομικοί που επιχειρούν να βεβαιώσουν τροχαίες παραβάσεις, δέχονται πυρά πυροβόλων όπλων. Καταδιώξεις κακοποιών, όπως προχθές, έχουν θύματα αθώους διερχόμενους πολίτες.

Και εύλογα τίθεται το ερώτημα: Έχει καταλυθεί το Κράτος; Είναι δυνατόν να γίνονται αυτά σε ένα οργανωμένο Κράτος; Σε ένα Ευρωπαϊκό Κράτος;

Και αναφέρομαι στην Κρατική οντότητα, γιατί αυτή διακυβεύεται σήμερα. Που είναι η ΔΥΝΑΜΗ του Ελληνικού Κράτους; Και αν ακόμα υπάρχει αυτή η δύναμη, πως εκφράζεται;

Ακόμα και σε νεοσύστατα κρατίδια δεν εκδηλώνεται αυτή η νεοελληνική ασυδοσία με την ίδια ευκολία. Δεν είναι δυνατόν να εκτυλίσσονται καθημερινά περιστατικά απίστευτα ωμής βίας και το Κράτος να παρακολουθεί απορημένο.

Παρατηρώντας τις εικόνες από το κλεμμένο τζιπ των κακοποιών που σκότωσαν της άτυχη 25χρονη προχθές, διαπιστώνουμε ότι δεν έχει δεχτεί ούτε μία σφαίρα. Την ίδια στιγμή δηλώνεται από πλευράς της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ, ότι στην καταδίωξη των ληστών συμμετείχαν τουλάχιστον 5 περιπολικά και άλλα τόσα δίκυκλα. Πως είναι δυνατόν λοιπόν το όχημα των ληστών να παραμένει αλώβητο. Το μόνο ασφαλές συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι οι Αστυνομικοί ή ΔΕΝ έκαναν χρήση των όπλων τους ή ακόμα χειρότερα, πυροβολούσαν στον αέρα!!

Γιατί όμως οι αστυνομικοί έδρασαν με την συγκεκριμένη τακτική; Τους καλύπτει η υφιστάμενη νομοθεσία;

Σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3169/2003 προβλέπεται ότι ο Αστυνομικός φέρει και κάνει χρήση του όπλου του ως εξής :

  • Ο αστυνομικός φέρει πάντοτε υπηρεσιακό ατομικό οπλισμό κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, επιτρέπεται δε να φέρει αυτόν και εκτός υπηρεσίας.
  • Ο αστυνομικός επιτρέπεται να κάνει χρήση πυροβόλου όπλου εφόσον συντρέχει κίνδυνος ένοπλης επίθεσης σε βάρος αυτού ή τρίτου.
  • Ένοπλη επίθεση υπάρχει όταν ο επιτιθέμενος χρησιμοποιεί όπλο του άρθρου 1 του ν. 2168/1993 εναντίον προσώπου ή απειλεί άλλον με άμεση χρήση του. Ως ένοπλη επίθεση θεωρείται και η απειλή με πειστική απομίμηση όπλου ή με ανενεργό όπλο.

Η Ελληνική νομοθεσία λοιπόν προβλέπει ότι ο Αστυνομικός κάνει χρήση του πυροβόλου όπλου του όταν ΣΥΝΤΡΕΧΕΙ κίνδυνος ένοπλης επίθεσης. Και προχωρά στον προσδιορισμό της «ΕΝΟΠΛΗΣ» έτσι όπως ορίζεται στα σχετικά άρθρα του Νόμου περί όπλων.

Στο ίδιο νομοθέτημα διευκρινίζονται αναλυτικά και οι τρόποι που χρησιμοποιούνται τα πυροβόλα όπλα από του αστυνομικούς κατά περίπτωση:

Ο πυροβολισμός, ανάλογα με το στόχο της βολής, κλιμακώνεται σε:

(1)  εκφοβιστικό, όταν δεν στοχεύεται η πλήξη οποιουδήποτε στόχου,

(2) κατά πραγμάτων, όταν στοχεύεται η πλήξη πραγμάτων,

(3) ακινητοποίησης, όταν στοχεύεται η πλήξη μη ζωτικών σημείων του σώματος ανθρώπου και ιδίως των κάτω άκρων αυτού και

(4) εξουδετέρωσης, όταν στοχεύεται η πλήξη ανθρώπου και πιθανολογείται ακόμη και ο θάνατος του.


Ο πυροβολισμός ακινητοποίησης επιτρέπεται :


  • για την απόκρουση ένοπλης επίθεσης, εφόσον η επίθεση άρχισε ή επίκειται, ώστε κάθε καθυστέρηση αντίδρασης να καθιστά αναποτελεσματική την άμυνα.
  • για την προστασία εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας ή χώρων, στους οποίους φυλάσσονται αντικείμενα επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία ή τη δημόσια τάξη ή πειστήρια εγκλήματος, εφόσον η φύλαξη τους έχει ανατεθεί ειδικά στον αστυνομικό και επιχειρείται βίαιη είσοδος, προσβολή ή αφαίρεση των φυλασσομένων από ένοπλο.
  • για την αποτροπή αφοπλισμού αστυνομικού κατά την υπηρεσία του.
Και για να προλάβω τον όποιον καλοθελητή που θα βρει ευκαιρία να μιλήσει για αστυνομική και Κρατική βία, ξεκαθαρίζω:

Όταν γίνεται αναφορά σε Κράτος είναι αυτονόητο ότι κατά περίπτωση, γίνεται αποδεκτή και η βία. Η κατά Νόμον αποδεκτή και αναγκαία, αλλά σίγουρα ΒΙΑ. Αυτό είναι αποδεκτό σε όλες τις διεθνείς συνθήκες και καταγράφεται και στο Ελληνικό Σύνταγμα.

Κανένα Κράτος δεν μπορεί να «σταθεί» και να λειτουργήσει με φοβικά σύνδρομα ή με «θρησκευτικού τύπου» αναστολές, απέναντι στην εγκληματική δράση του ατόμου. Το συμφέρον του συνόλου προέχει του ατομικού.

Οφείλει λοιπόν το ίδιο το Κράτος να καταστήσει σαφές ότι «τσαμπουκάδες» και νταηλίκια δεν γίνονται αποδεκτά και φυσικά να φροντίσει ώστε οι φορείς της Κρατικής Δύναμης να έχουν τα εχέγγυα της υλοποίησης της. Τρόποι και πρακτικές ισχύουν σε όλα τα οργανωμένα Κράτη. Και αυτό να γίνει το συντομότερο δυνατόν πριν αρχίσουμε να θρηνούμε εκατόμβες αθώων συμπολιτών μας.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Χ. ΚΑΚΑΒΑΣ
ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ- ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ 

Πηγή: lamiareport.gr