Με την απόφαση της Ολομέλειάς του 3354/2013 το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε, ύστερα από αίτηση της ΑΔΕΔΥ, Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) που αφορούσε στην αυτοδίκαιη απόλυση και την προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα υπαλλήλων, με το σκεπτικό ότι το άρθρο 33 του ν. 4024/2011, στο οποίο στηριζόταν η προσβαλλόμενη ΚΥΑ, αντίκειται στο Σύνταγμα.
Κατά το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο, ο κοινός νομοθέτης δεν κωλύεται να καταργεί οργανικές θέσεις και άρα να απολύει υπαλλήλους ή να τους τοποθετεί σε άλλη υπηρεσία, ακόμη και για δημοσιονομικούς λόγους. Επιβάλλεται, ωστόσο, να διασφαλίζεται η ορθολογική και αποτελεσματική οργάνωση της διοίκησης και να λαμβάνονται υπόψη κριτήρια συνδεόμενα με τις λειτουργικές και οργανωτικές ανάγκες των υπηρεσιών αφενός, αλλά και με τα προσόντα, τις ικανότητες και την υπηρεσιακή απόδοση των υπαλλήλων αφετέρου και άρα με βάση την αρχή της ισότητας και της αξιοκρατίας. Προϋποτίθεται, δηλαδή, η μεταρρύθμιση να γίνει με βάση αξιολόγηση δομών και προσώπων με τρόπο ορθολογικό και αξιοκρατικό.
Αν επιτρέπεται να «μεταγράψουμε» τη δικαστική απόφαση με πολιτικούς όρους, θα λέγαμε ότι ο νομοθέτης όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται να προχωρήσει σε αναδιοργάνωση των δημόσιων υπηρεσιών, αποβλέποντας όμως όχι μόνο στην εξοικονόμηση χρηματικών πόρων, αλλά και στην καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού με σκοπό την αποτελεσματικότερη λειτουργία της διοίκησης προς όφελος όλων των διοικούμενων, πολιτών και επιχειρήσεων, και όχι προς προστασία συντεχνιακών συμφερόντων.
Μόνο με αυτούς τους όρους είναι κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια όχι μόνο συνταγματικά επιτρεπτή, αλλά και πολιτικά αναγκαία.
