
Το συνδικαλιστικό μας κίνημα καλώς έχει πρωτοστατήσει στη διασφάλιση
των συναδέλφων μας σε κάθε επίπεδο και κάθε υπηρεσία από τους
καθημερινούς κινδύνους που αντιμετωπίζουν όταν συνοδεύουν είτε φυλάσσουν
ποινικούς κρατούμενους. Καλώς επίσης έχει αναδείξει το απαράδεκτο
φαινόμενο της συνεχιζόμενης παράτασης της εμπλοκής της Ελληνικής
Αστυνομίας στην ασφάλεια των σωφρονιστικών καταστημάτων, υπερτονίζοντας
τη σημασία των διακριτών ρόλων και της αναγκαιότητας ενίσχυσης των
αρμοδίων για τη φρούρηση των φυλακών υπηρεσιών. Το κακό έχει παραγίνει
εξαιτίας και του υπερκορεσμού πλέον των αστυνομικών κρατητηρίων, τα
οποία ως γνωστόν μετατρέπονται σε ιδιάζουσες φυλακές. Άνθρωποι
στοιβαγμένοι, σκέτοι «αριθμοί» προς διεκπεραίωση, χωρίς τη στοιχειώδη
μέριμνα περί σωφρονισμού και επανένταξής τους στην ελληνική κοινωνία.
Οι διαχρονικές ευθύνες εκείνων που διαχειρίστηκαν το κεφάλαιο
«σωφρονισμός» είναι τεράστιες και κάποτε πρέπει να συζητηθούν και να
αναληφθούν. Αν δεν γίνει αυτό, όχι μόνο θα δοθεί και νέα παράταση στη
συνδρομή της εξωτερικής φρούρησης, αλλά θα έχει εξουδετερωθεί πλήρως και
ο ρόλος της Ελληνικής Αστυνομίας, αφού οι μεν αστυνομικοί θα
συλλαμβάνουν, οι δε φύλακες δεν θα είναι σε θέση να επιτελέσουν ούτε κι
εκείνοι το σωφρονιστικό τους ρόλο. Η ευκολία με την οποία διακινούνται
στις φυλακές παράνομα σύνεργα και ο τρόπος με τον οποίο οργανώνονται
αποδράσεις και άλλες εγκληματικές ενέργειες δεν μπορεί να λησμονούνται
μόλις σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας. Αρκετά έχει πληρώσει η Ελληνική
Αστυνομία τη συνεχιζόμενη απαξίωση του σωφρονιστικού μας συστήματος.